Laadtarieven: hoe zijn ze opgebouwd?

Wie wil laden bij een openbare laadpaal, weet dat het niet altijd duidelijk is wat je moet betalen. Waarom is dat zo? En hoe zijn de laadkosten bij openbare laadpunten opgebouwd? Voordat we hier antwoord op geven moet je weten dat er vaak drie partijen zijn die een rol spelen.

Voordat we hier antwoord op geven moet je weten dat er vaak drie partijen zijn die een rol spelen: 

• De CPO of charge point operator. Dit is de beheerder van de laadpaal en verantwoordelijk voor de het functioneren ervan. 
• De MSP of mobility service provider. Dit is de leverancier van de laadpas of app waarmee jij kunt laden. 
• De concessieverlener. Dit is een lokale of regionale overheid – of een samenwerkingsverband van overheden – die opdracht geeft aan een CPO tot het plaatsen en exploiteren van laadpunten.

Zowel de CPO als de MSP brengen kosten in rekening voor het laden aan een openbare laadpaal. Die kosten samen bepalen uiteindelijk wat je als EV-rijder voor het laden betaald.

Welke tarieven worden in rekening gebracht?

Starttarief
In de meeste gevallen betaal je bij een openbare laadpaal een starttarief. Dit is een vast bedrag per laadsessie voor het gebruik van een laadpunt. Het starttarief komt dus bovenop het tarief voor het stroomgebruik.

kWh-tarief
Zodra je gaat laden, ga je betalen voor de hoeveelheid stroom die je afneemt. Je betaalt dan een bepaald tarief per kilowattuur (kWh). Je betaalt alleen de stroom die je werkelijk afneemt: zodra je accu vol is, wordt er dus geen energie meer in rekening gebracht.

De stroomtarieven kunnen per CPO verschillen. Om elektrisch rijden te stimuleren spreken CPO’s en de concessieverlener vaak een maximaal tarief af, zodat elektrisch rijden niet te duur wordt.

Connectietarief / uurtarief
Bij een kWh-tarief betaal je alleen voor de stroom die je verbruikt. Zodra je accu vol is kun je ‘gratis’ bij een laadpaal blijven staan. Dat is nadelig voor andere EV-rijders (en voor CPO’s, natuurlijk): die willen graag dat een laadpunt snel weer beschikbaar is. Daarom hanteren sommige CPO’s een connectie- of uurtarief. Je betaalt dan niet (alleen) voor de stroom die je afneemt, maar voor de tijd dat je EV verbonden is met een laadpunt. 

Rotatie- of stimuleringstarief
Een combinatie van het kWh-tarief en het connectietarief bestaat ook. Tijdens het laden betaal je een kWh-tarief, maar zodra de accu vol is betaal je per tijdseenheid. Hiermee wordt je gestimuleerd om je auto weg te halen als je EV is opgeladen en plaats te maken voor een ander.

Waar kan ik die verschillende tarieven zien?

De afgelopen jaren zijn er verschillende apps en websites verschenen die niet alleen laten zien waar je een (beschikbaar) laadpunt kunt vinden maar vaak ook wat je betaalt aan stroom en of je een starttarief betaalt. Bijvoorbeeld deze website.

Wat een website wel of niet kan laten zien is ook afhankelijk van de informatie die een CPO deelt met een website. Dat is technisch soms nog lastig.

Kan dat ook eenvoudiger? 

Laadtarieven zijn dus op verschillende manieren opgebouwd, afhankelijk van de CPO of van de concessieverlener. Daardoor kun je de totale kosten van laadsessies niet altijd goed met elkaar vergelijken. Dat is lastig voor de EV-rijder, maar ook CPO’s, MSP’s en concessieverleners zien het graag anders. Nu elektrisch rijden steeds meer ingeburgerd raakt werken deze partijen in Nederland en in Europa samen aan een methode om de eenvoud en transparantie van laadtarieven te verbeteren.